Ανέστη Χριστός και ενεκρώθη ο θάνατος
Ανέστη Χριστός και ελύθη η φθορά
Ανέστη Χριστός και έπαυσεν η κατάρα
Ανέστη Χριστός και ανέτειλεν η αθανασία
Ανέστη Χριστός και πάλιν ηνέωκται ο Παράδεισος
Που σου, θάνατε, νυν το κέντρον; Που σου, Άδη, το νίκος;
Ημείς πίπτομεν ως θνητοί, αλλ’ ημείς ανασταινόμεθα ως αθάνατοι
ημείς κλειόμεθα εις φυλακήν σκοτεινού μνήματος, αλλ’ εκεί φθάνει να μας ζωογονήση της Δεσποτικής Αναστάσεως το μακάριον φως. Ημείς αναμένομεν θάνατον, αλλ’ ημείς προσδοκώμεν αθάνατον ζωήν, ης αρραβώνα μας έδωκεν η Ανάστασις του Σωτήρος
Χριστός Ανέστη!
