Σάββατο 25 Ιουλίου 2020

Η ΑΓΙΑ ΟΣΙΟΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Η ΑΘΛΗΦΟΡΟΣ



Η Αγία Παρασκευὴ γεννήθηκε σὲ ἕνα προάστιο τῆς Ρώμης ἐπὶ Αὐτοκρατορίας Ἀδριανοῦ. Γονεῖς της ἦταν ὁ Ἀγαθόνικος καὶ ἡ Πολιτεία, ποὺ ἤσαν θεοσεβούμενοι Χριστιανοὶ καὶ οἰκονομικὰ εὔποροι. Γιὰ πολλὰ χρόνια μάλιστα δὲν μποροῦσαν νὰ ἀποκτήσουν παιδὶ καὶ τελικὰ ἀπέκτησαν τὴν Παρασκευή, μετὰ από πολλα χρόνια θερμῆς προσευχῆς. Ἡ Ἁγία Παρασκευὴ γεννήθηκε ἡμέρα Παρασκευὴ καὶ ἔτσι ἀποφάσισαν οἱ γονεῖς της, νὰ τῆς δώσουν τὸ ὄνομα τῆς ἡμέρας ποὺ γεννήθηκε. Ἡ ἀνατροφή της ἀπὸ μικρὴ ἡλικία ἔγινε μὲ βάση Χριστιανικὰ πρότυπα. Ἔτσι ἀπὸ μικρὴ ἡλικία ἔδειξε ἰδιαίτερη κλίση πρὸς τὸν λόγο τοῦ εὐαγγελίου καὶ ξεχώριζε γιὰ τὸν ἐνάρετο βίο της. Παρ᾽ ὅτι τὸ παρουσιαστικό της ἦταν ἰδιαίτερα θελκτικὸ καὶ πολλοὶ εὔποροι τῆς ἐποχῆς εἶχαν ζητήσει τὴν ὄμορφη Παρασκευὴ σὲ γάμο, αὐτὴ ἀρνεῖτο, προτιμοῦσε τὴν διακονία τῶν γονέων της καὶ τῶν γειτόνων της, τὴν προσήλωση στὴν προσευχὴ καὶ τὴν μελέτη τῶν Γραφῶν. Μὲ τὸ πέρασμα μάλιστα τῶν ἐτῶν ἀπέκτησε καὶ σημαντικὴ βιβλικὴ κατάρτιση.
.     Σὲ ἡλικία 20 ἐτῶν, ἡ Ἁγία Παρασκευὴ ἔχασε τὸν πατέρα της. Αὐτὸ στάθηκε σημαντικὸς παράγοντας στὴν ἐξέλιξη τῆς πορείας της, διότι πλέον ἦταν μόνη μὲ ἀρκετὰ χρήματα, ὥστε νὰ πραγματοποιήσει τὸ φιλανθρωπικὸ καὶ ἱεραποστολικὸ ἔργο ποὺ ποθοῦσε. Ἔτσι ἐκποιεῖ ὅλη της τὴν περιουσία σὲ φτωχοὺς καὶ ἀφιερώνει τὸν χρόνο της στὴν ἀνακούφιση τῶν ἀσθενῶν. Δίνεται ὁλοκληρωτικὰ στὴν ἱεραποστολή, διδάσκει σὲ σπίτια γυναῖκες, μικρὰ παιδιά, διακονεῖ ἀδυνάτους, σπεύδει γιὰ τὶς ἀνάγκες τὶς ἐκκλησίας τῆς Ρώμης. Μάλιστα μὲ τὸν καιρὸ ἐπέκτεινε τὴ δράση καὶ σὲ γειτονικὰ χωριὰ καὶ ἐκκλησίες. Πλησίαζε ἰδίως νέες γυναῖκες, προκαλοῦσε συζητήσεις, ὁμιλοῦσε γιὰ τὸ Χριστό, τὸ παράδειγμά Του. Γρήγορα ὅμως ἔφτασαν στὰ αὐτιὰ τοῦ Αὐτοκράτορα Ἀντωνίνου οἱ δραστηριότητες τῆς Παρασκευῆς, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ὁδηγηθεῖ ἐνώπιόν του. Ἡ σεμνὴ καὶ ὄμορφη ἐμφάνισή της λέγεται πὼς ἐντυπωσίασε τὸν  Αὐτοκράτορα. Ἀλλὰ καὶ ἡ σύνεσή της, τὸ θάρρος της καὶ ἡ διαύγεια πνεύματος ἔγιναν ἀντιληπτὰ ἀπὸ τὸν Ἀντωνίνο, ὁ ὁποῖος δὲν ἤθελε νὰ ἐφαρμόσει τὰ μέτρα τοῦ Ρωμαϊκοῦ νόμου εἰς βάρος της, ὅπως ὁριζόταν γιὰ τοὺς Χριστιανούς. Δοκίμασε πολλὲς μεθόδους ἰδιαίτερα κολακευτικὲς γιὰ γυναίκα, ἀλλὰ τελικὰ ἔμεινε ἀμετακίνητη στὴν θέση της.
.    Ἡ Παρασκευή συνελήφθη καὶ ὁδηγήθηκε σὲ τιμωρία βασανισμοῦ μέχρι νὰ ὁμολογήσει τὴν ἀποστροφή της πρὸς τὴν χριστιανικὴ πίστη. Ἀρχικά τῆς ἔθεσαν μία πυρακτωμένη περικεφαλαία στὴν κεφαλή της. Ἐν συνεχείᾳ καὶ ἀφοῦ δὲν λύγισε, ρίχτηκε στὴν ἀπομόνωση. Μία τέτοια ὀπισθοχώρηση θὰ σήμαινε μεγάλη νίκη τοῦ Αὐτοκράτορος καὶ πλῆγμα ἰδιαίτερα στὸν γυναικεῖο χριστιανικὸ πληθυσμὸ ποὺ θὰ ἔβλεπε τὴν θερμότερη ἐκπρόσωπό της νὰ ἀλλαξοπιστεῖ. Αὐτὴ ὅμως ἀντὶ νὰ λυγίσει, θεώρησε ἐξαιρετικὸ χρόνο τὴν ἀπομόνωση γιὰ προσευχή. Μάλιστα λέγεται πὼς τὸ βράδυ ἄγγελος Κυρίου ἐνεφανίσθη ἐνώπιόν της καὶ τὴν ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὰ δεσμά της. Ἡ Παρασκευὴ ἐνώπιον τοῦ Αὐτοκράτορος πλέον πάλι ἔμεινε σταθερή, ὁ Ἀντωνίνος κατάλαβε πλέον τὸ μάταιο τῆς προσπαθείας του καὶ διέταξε σὲ βασανισμὸ μέχρι θανάτου. Ἔτσι τὴν ὁδήγησαν ἐνώπιον καυτοῦ λαδιοῦ. Ὅμως ἐδῶ ἀναφέρεται ἀπὸ τὸν βιογράφο της μέγα σημεῖο, πὼς ἐνῶ εἰσήχθη στὸ θερμὸ λάδι, παρέμενε ἀνέπαφη. Ὅταν τὸ ἄκουσε ὁ Ἀντωνίνος, δὲν πίστεψε σὲ κάτι τέτοιο καὶ θέλησε ὁ ἴδιος νὰ διαπιστώσει τὸ ἀληθές, ὅμως πλησιάζοντας τὸ λέβητα τὰ μάτια του βλάφτηκαν ἀπὸ τὸν καυτὸ ἀτμό, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τυφλωθεῖ. Ἡ Παρασκευὴ ὅμως μὲ θαυματουργικὸ τρόπο θεράπευσε τὰ μάτια του. Ἔτσι μέχρι καὶ σήμερα θεωρεῖται προστάτις τῶν ματιῶν. Μετὰ τὸ γεγονὸς ὁ Ἀντωνίνος ἄφησε ἐλεύθερη τὴν Παρασκευή. Μάλιστα ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτὸ καὶ ἔπειτα ὁ Ἀντωνίνος διετήρησε θετικὴ γιὰ τὴν ἐποχὴ στάση γιὰ τοὺς χριστιανοὺς καὶ γιὰ αὐτὸ τὸν λόγο τοῦ ἀποδόθηκε τὸ προσωνύμιο «Ἀντωνίνος ὁ Εὐσεβής». Ἔτσι ἡ Παρασκευὴ ἐπέστρεψε στὸ ἔργο της, πράγμα ποὺ ἔδωσε πολὺ δύναμη στὴν χριστιανικὴ κοινότητα, ἰδίως δὲ στὶς γυναῖκες ποὺ στὸ πρόσωπό της ἔβλεπαν ἕνα σημαντικὸ στήριγμα.
.    Ὅμως σύντομα τὸν Ἀντωνίνο διαδέχθηκε ὁ Μάρκος Αὐρήλιος. Μέσα στοὺς πρώτους χριστιανούς, ποὺ συνέλαβε, ἦταν καὶ ἡ Παρασκευή. Ὁ ἴδιος ἔδωσε ἐντολὴ σὲ δύο ἐπάρχους νὰ τὴν βασανίσουν. Ὁ ἕνας ὀνομαζόταν Ἀσκληπιός. Αὐτὸς τὴν ἔριξε σὲ χῶρο ποὺ φυλλάσονταν φίδια. Αὐτὰ ὅμως πέθαναν, ὅταν τὴν πλησίασαν. Ὁ Ἀσκληπιὸς ταράχθηκε, πιθανῶς νὰ γνώριζε καὶ αὐτὰ ποὺ οἱ χριστιανοὶ μεταξύ τους συζητοῦσαν ἢ ἀκόμα νὰ γνώριζε τὰ λεγόμενα γιὰ τὴν ἴδια τὴν Παρασκευή. Μετὰ τὰ γενόμενα ἀνέλαβε δράση ὁ ἕτερος ἔπαρχος ὀνόματι Ταράσιος. Αὐτὸς ὅμως τῆς ἀπέκοψε τὴν κεφαλὴ καὶ ἔτσι βρῆκε τέλος ἡ ζωὴ τῆς Ἁγίας καὶ μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς. Χριστιανοὶ περιμάζεψαν τὸ λείψανό της καὶ ἐν καιρῷ τὸ τοποθέτησαν στὴν βάση τοῦ θυσιαστηρίου.
.    Ἡ μνήμη της τιμᾶται ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Εκκλησία στὶς 26 Ἰουλίου.

 Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’

Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον,
ἐργασαμένη φερώνυμε, 
τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν, εἰς κατοίκιαν κεκλήρωσαι,
Παρασκευὴ Ἀθληφόρε, 
ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.