(Από τον βίο του Οσίου Γεωργίου της Δράμας)
Έφθασε στην Τιφλίδα τής Γεωργίας. Και από εκεί ή θεία Πρόνοια οδήγησε τα βήματα του σε γειτονικό μοναστήρι τής Ζωοδόχου Πηγής.
Στις 20 Ιουλίου 1919 ο Αθανάσιος κείρεται μοναχός και λαμβάνει το όνομα Συμεών. Κατά την ιερή εκείνη ώρα τής κουράς του οι καμπάνες τής Μονής κτύπησαν από μόνες τους.Ό Χριστός «ξανασταυρώνεται» με τόσο σκληρά διατάγματα και διαγγέλματα, ώστε νά λένε: «Εμείς θα διορθώσουμε τα λάθη του Διοκλητιανού και του Νέρωνος».
Εκκλησίες βεβηλώνονται ή ισοπεδώνονται. Μοναστήρια πυρπολούνται ή κατεδαφίζονται. Μοναχοί και ιερωμένοι άλλά και λαϊκοί φυλακίζονται και βασανίζονται σκληρά, γιατί παραμένουν πιστοί στην ορθόδοξη πίστη.
Οι πρώτοι μάρτυρες καταγράφονται στα Μαρτυρολόγια τής Ρωσικής Εκκλησίας.
Ήρθε όμως και ή σειρά τής Γεωργίας. Το Μοναστήρι τής Ζωοδόχου Πηγής λεηλατήθηκε. Οι μοναχοί συνελήφθησαν.
Τούς έκλεισαν σε υγρή και σκοτεινή φυλακή, όπου ήταν αναγκασμένοι νά ξαπλώνουν σε μία σανίδα κάτω ακριβώς από την όποια αναδύονταν οι οσμές ακαθαρσιών από διερχόμενο υπόνομο.
Ό ηγούμενος τής Μονής δεν άντεξε. Υπέκυψε και πέθανε μέσα στη φυλακή. Τον μοναχό Συμεών τον διαπόμπευσαν κάποια μέρα στους δρόμους και τον περιέφεραν δεμένο και χωρίς ρούχα, φωνάζοντας ειρωνικά γι’ αυτόν: «Νά ο προφήτης!».
Τούς έκλεισαν σε υγρή και σκοτεινή φυλακή, όπου ήταν αναγκασμένοι νά ξαπλώνουν σε μία σανίδα κάτω ακριβώς από την όποια αναδύονταν οι οσμές ακαθαρσιών από διερχόμενο υπόνομο.
Ό ηγούμενος τής Μονής δεν άντεξε. Υπέκυψε και πέθανε μέσα στη φυλακή. Τον μοναχό Συμεών τον διαπόμπευσαν κάποια μέρα στους δρόμους και τον περιέφεραν δεμένο και χωρίς ρούχα, φωνάζοντας ειρωνικά γι’ αυτόν: «Νά ο προφήτης!».
Μία νύχτα του Πάσχα ζήτησαν άδεια να εκκλησιαστούν οι κρατούμενοι κληρικοί και δεν τους επέτρεψαν.Τότε προσευχήθηκαν θερμά όλοι μαζί στον Αναστηθέντα Χριστό να τους ενισχύσει.Όταν έψελναν το ''Χριστός Ανέστη'' σείσθηκε η φυλακή και άνοιξαν οι θύρες από μόνες τους. Από τον θόρυβο που δημιουργήθηκε έτρεξαν όλοι οι κάτοικοι της πόλεως να δουν τι συμβαίνει.Έβλεπαν τρεις ιερές μορφές να βαστούν τον Τίμιο Σταυρό,να περιφέρονται κυκλικά πάνω από τη φυλακή,ψάλλοντας το ''Κύριε ελέησον''.Η θεοσημεία αυτή διήρκεσε όλη τη νύχτα,ώστε την είδε όλος ο συγκεντρωμένος λαός της πόλεως.Μόλις χάραξε η αυγή έπαψε αυτή η ουράνια οπτασία(1)
(1)Σόλωνος Νινίκα ''Οι νέοι μάρτυρες της Ρωσικής Εκκλησίας.