Επειδή είναι τόσο δύσκολο να αλλάξη το "χούγι" του ανθρώπου, αφού το αγαπάει, γι’ αυτό είναι φρόνιμο να μην θέλωμε να αλλάζωμε τους άλλους, τον εαυτό μας όμως να τον αλλάζωμε. Λόγου χάριν, θα δής ότι ο άλλος είναι τεμπέλης.
Μη θέλης να αλλάξη.
Θα διαπιστώσης οτι ο διπλανός σου είναι πολυλογάς.
Δέξου τον όπως είναι.
Τί μπορείς μόνον να κάνης;
Όταν δής τα παπούτσια του, κλείσε την πόρτα σου και μη μιλάς, ώστε να κτυπήση και να αναγκασθή να φύγη.
Ή, βλέπεις ότι ο άλλος είναι υβριστής· φωνάζει, νευριάζει.
Όταν σε πλησιάσει, πές στον εαυτό σου:
Τώρα θα έρθουν τα σύννεφα, οι βροντές, οι αστραπές· θα αρχίσουν οι φωνές, οι θυμοί.
Να το περιμένης αυτό, και να μην θέλης να αλλάξη.
Να μή λές:
Μα, καλόγηρος και να θυμώνη; Διότι απο την ώρα εκείνη διακυβεύεται η δική σου ζωή.
Όπως, όταν αμαρτάνη ο άλλος τον δικαιολογούμε και λέμε ότι άνθρωπος είναι, το ίδιο να λέμε και για το "χούγι" των άλλων.
Αλλά, όταν αμαρτάνωμε εμείς, να λέμε:
Δεν μπορεί να αμαρτάνη ο άνθρωπος που γεννήθηκε απο το Πνεύμα το Άγιον, διότι η αμαρτία είναι χωρισμός απο τον Θεόν.
Άλλα θα πούμε για τον εαυτό μας και άλλα για τους άλλους.
Αποτυγχάνει καθημερινά, όταν θελήση να επιφέρη κάποια αλλαγή στον άλλον και ιδίως στην γνώμη του άλλου.
Γι’ αυτό, μόλις ο άλλος σου πή κάτι, εσύ όχι μόνο να το δεχθής, αλλά να βάλης και θαυμαστικά.
Θα σου πή, επι παραδείγματι, πετάει ο γάιδαρος; Βεβαίως, πετάει ο γάιδαρος θα του πής, αφού κατάλαβες ότι αυτός πιστεύει ότι πετάει.
Θα σου πή η γή είναι επίπεδος.
Βεβαίως, επίπεδος είναι η γή, θα του πής, και ας ξεύρης εσύ ότι η γή είναι στρογγυλή.
Θα σου πή, πρώτα έγινε η γη και την Τρίτη μέρα έγινε το φώς, όπως λέγει η Γραφή.
Βεβαίως θα πείς, το λέει ο Μωυσής· δεν μπορεί να λέη ψέματα ο Μωυσής· και ας ξεύρης εσύ ότι πρώτα έγινε το φώς και μετά η γή.
Δηλαδή δεχόμαστε ο,τιδήποτε λέει ο άλλος.
Θα δής τότε μέσα στην καρδιά σου ειρήνη, χαρά, άπλα, άνεσιν, Θεόν.
Χαρισματική Οδός
Αρχιμ. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου
