Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ο αρχίατρος των ψυχών και των σωμάτων, ο δι᾽ ημάς ενανθρωπήσας, ίνα ιάσης το μέγα τραύμα τον άνθρωπον, ο μη καταφρονήσας τους ανιάτως νοσήσαντας δέκα λεπρούς, αλλά τη σωστική χάριτί σου καθαρίσας αυτούς, ο διελθών ως Θεάνθρωπος τας ημέρας της επί γης παρουσίας σου ευεργετών και ιώμενος πάντας τους αρρωστούντας και κακώς έχοντας, ο ευεργετήσας και αποκαταστήσας υγιαίνοντας, παραλυτικούς, τυφλούς, βαρέως ημαρτηκότας, δαιμονιώντας και εμπαθείς κατ᾽ άμφω, ήγουν εν τη σαρκί και τω νοί, πρόσδεξαι ευμενώς την δέησιν ημών και φυγάδευσον τη δυνάμει σου, τον φονευτήν ιόν τον σχήμα κορώνας φέροντα, και προκαλούντα φοβίας η και θάνατον εις ασθενείς και αναξιοπαθούντας.
Και ει μεν διά τας πολλάς αμαρτίας ημών, επέτρεψας τον πειρασμόν τούτον, ικετεύομέν σοι ως ελεήμον, ίνα άρης αυτόν αφ’ ημών και από πάσης της οικουμένης. Ει δε διά δοκιμασίαν της πίστεως ωκονόμησας, την επικράτησιν αυτού, παύσον τον τάραχον των ασθενών από της επιδημίας αυτού. Ει δε υπό της κακουργίας του αντικειμένου η και αμελείας των επιπολαίων ανθρώπων ούτος διεδόθη, θραύσον την ισχύν αυτού ως Θεός παντοδύναμος. Φύλαξον την νεότητα, και περιφρούρησον τους ασθενήσαντας, και τους εν γήρατι όντας εκ του επαράτου ιού θεράπευσον, και πάντας απάλλαξον εκ της συνοχής της καρδίας, και αντί ταύτης δώρησαι ημίν, υγιείαν άνεσιν και πλατισμόν, πρεσβείαις της Κυρίας Θεοτόκου και πάντων σου των αγίων.
Αμήν.
