Μέσα στις ευλογημένες και άγιες παραδόσεις της Εκκλησίας μας είναι και αυτό το ωραίο τυπικό που έχουμε: Να διαβάζουμε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας κάθε Παρασκευή βράδυ την περίοδο της Μεγάλης και αγίας Τεσσαρακοστής και να μαζευόμαστε όλοι οι Ορθόδοξοι στις εκκλησίες και να λέμε τα «Χαίρε» στην Παναγία μας, τα οποία «Χαίρε» δεν είναι μόνον «ποιητική αδεία», αλλά εκφράζουν κυρίως τη βαθύτερη ευγνωμοσύνη της ψυχής μας προς τη Μητέρα του Θεού και Μητέρα όλων μας, προς την Οποία οφείλουμε τόσα πολλά.
Και αν δεν είχαμε την αγία και ευλογημένη Θεοτόκο, δεν θα είχαμε τον Κύριο και Θεό και Σωτήρα μας. Γι’ αυτό η Εκκλησία μας, όπως ξέρετε, αποδίδει πολλή μεγάλη τιμή στην Παναγία μας, και όπου συγκεντρώνονται οι Χριστιανοί να υμνήσουν τον Σωτήρα Χριστό, υμνούν μαζί με τον Χριστό και την Παναγία μας.
***
Σ’ όλες τις Ακολουθίες, σ’ όλα τα Μυστήρια η Παναγία είναι πάντοτε στα δεξιά του Χριστού και υμνείται και εγκωμιάζεται από την αποστολική ακόμη εποχή μέχρι σήμερα. Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό. Είναι παράδοση των αγίων Αποστόλων, οι οποίοι είχαν την Παναγία εν τω μέσω αυτών.
Και όταν ο Κύριος ζούσε επί της γης, πριν αναληφθεί στους ουρανούς, είχε κοντά Του την Παναγία μας. Και στον Σταυρό, όπως ενθυμείσθε, αλλά και μετά την εις ουρανούς Ανάληψή Του, η Παναγία ήταν η Μητέρα των Αποστόλων. Ήταν εκείνη που τους στήριζε, τους δίδασκε, τους παρηγορούσε και τους κατηύθυνε και στο αποστολικό τους έργο.
Και αυτό που γινόταν με τους αγίους Αποστόλους γίνεται μέσα στους αιώνες μέχρι σήμερα. Στην αγία μας Εκκλησία έχουμε τον Λυτρωτή που είναι ο Χριστός μας, έχουμε τη Μητέρα του Λυτρωτή, κι έχουμε και τους Φίλους και τις Φίλες του Λυτρωτή που είναι οι Άγιοι.
Ερώτησαν κάποτε έναν θεολόγο της Εκκλησίας μας: «Τι είναι Εκκλησία;» Και απάντησε ότι «Εκκλησία είναι ο Λυτρωτής, η Μητέρα του Λυτρωτή και οι Φίλοι του Λυτρωτή». Αυτή είναι η Εκκλησία. Έχουμε λοιπόν από την Αρχαία Εκκλησία εν τω μέσω ημών την Υπεραγία Θεοτόκο.
Η Παναγία μας προΐσταται της Εκκλησίας των λελυτρωμένων. Η Παναγία μας είναι, μετά τον Χριστό, το αγιότερο και ιερότερο Πρόσωπο της Εκκλησίας. Είναι η πρώτη από τους σεσωσμένους. Η πρώτη που σώθηκε είναι η Παναγία μας.
Είναι η πρώτη, όπως μας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες, η οποία πέθανε, αναστήθηκε, ανήλθε στους ουρανούς, είναι στα δεξιά του Χριστού, πρεσβεύει για όλους μας, για όλο τον κόσμο, και στη Δευτέρα Παρουσία, όταν θα αναστηθούν όλοι, η Παναγία δεν θα αναστηθεί, διότι έχει ήδη αναστηθεί. Είναι ο πρώτος ήδη άνθρωπος που αναστήθηκε μετά τον Χριστό. Και απλώς θα πρεσβεύει για εμάς. Θα είναι πάντα στα δεξιά του Χριστού να πρεσβεύει για εμάς.
***
Είναι λοιπόν μεγάλη η ευλογία, η χάρη, η δόξα της Παναγίας μας. Και πώς μπορεί να είναι διαφορετικά, αφού μέσα στα άγια σπλάγχνα της βάσταξε τον Θεό; Έγινε η Χώρα του Αχωρήτου. Κι έτσι έγινε η Μητέρα της ζωής.
Εύα στα εβραϊκά σημαίνει μητέρα της ζωής, αλλά η καημένη η Εύα παρασύρθηκε από τον διάβολο και έγινε μητέρα του θανάτου. Μας κληροδότησε τον θάνατο. Ενώ η Παναγία μας έκανε την αντίθετη κίνηση από την Εύα. Η Εύα έκανε ανυπακοή στον Θεό και έχασε τον Θεό, ενώ η Παναγία μας έκανε τελεία υπακοή στο θέλημα του Θεού και κέρδισε τον Θεό.
Και όχι μόνο τον κέρδισε, αλλά τον πήρε μέσα στα άγια σπλάχνα της, τον κυοφόρησε, τον γέννησε, τον ανέθρεψε, κατά το ανθρώπινο, και τον παρέδωσε στον κόσμο, ως Μητέρα του Θεού. Και επειδή ο Κύριος είναι η ζωή και η ανάσταση, η Παναγία είναι η Μητέρα της Ζωής. Είναι εκείνη η οποία γέννησε τη Ζωή. Είναι Εκείνη η οποία μέχρι σήμερα μας οδηγεί στη ζωή που είναι ο Χριστός, και γι’ αυτό είναι η αληθινή Μητέρα της Ζωής.
Η αληθινή Εύα είναι η Παναγία μας, η οποία διόρθωσε το λάθος της παλαιάς Εύας και έγινε η ίδια η αληθινή Εύα, η αληθινή μας Μητέρα.
